Термините „отров“ и „отровни супстанции“ често се користат наизменично за да се опише токсична супстанција произведена од животни, но постои клучна разлика меѓу нив. Според д-р Роналд Џенер, експерт за еволуција на отровите во Музејот за природна историја, таа разлика се однесува на начинот на кој токсините влегуваат во телото на жртвата.
Како да ги разликуваме отровот и отровните супстанции?
Кога станува збор за токсични супстанции, прашањето не е само што е опасно, туку и како токсините се внесуваат во телото. Според д-р Џенер, разликата може да се резимира вака: „Ако го каснеш и умреш, тоа е отров, но ако те касне и умреш, тоа е отров.“
Отровот: Инјекција на токсини
Отровот се карактеризира со тоа што токсичната супстанција се внесува преку рана, најчесто преку каснување, убод или бодеж. Многу животни, како што се змиите, осите и некои риби, произведуваат отров и го инјектираат преку заби, жила, боцки или канџи. Оваа форма на токсичност е активна, бидејќи токсините мораат да бидат внесени директно во крвотокот на жртвата.
Отровни супстанции: Пасивно внесување
За разлика од отровот, отровните супстанции не бараат рана за да навлезат во телото. Тие можат да бидат апсорбирани преку кожата, инхалирани или внесени преку устата. Пример за отровна супстанција е отровната кожа на жабите или токсините произведени од некои растенија кои може да бидат смртоносни доколку се проголтаат.
Заклучок
Иако и отровот и отровните супстанции се токсични, клучната разлика лежи во начинот на нивната примена. Отровот се инјектира преку рана, додека отровните супстанции се апсорбираат без рана. Знаењето за оваа разлика не само што е корисно за разбирање на природата на токсините, туку и за заштита од потенцијални опасности.
